از مواردی که در برنامه های کوهنوردی باید مد نظر کوهنوردان قرار گیرد رعایت بهداشت در کوهستان می باشد ،بهداشت فردی از مشخصه های یک کوهنورد خوب است ، مورد دیگر راجع به خوش پوشی کوهنوردان است که متاسفانه برخی از همنوردان در برنامه های کوهنوردی لباس هایی به تن می کنند که کاملاً چروکیده یا شوره های برنامه قبلی هنوز بر روی قسمت هایی از آن دیده می شود  . همانطور که می دانید در کوهستان نیز همانند داخل شهر و مجالس باید به نظافت و آراستگی اهمیت قائل شویم   زیرا بخش عمده ایی از وقت مان در کوهستان با دوستان و همراهانی است که دوستشان داریم و وجودشان برایمان قابل احترام است ، اگر این افراد در جشن ها در کنارمان باشند با عطر و ادئوکلن که خودمان را خوشبو می کنم که موجبات آزار و اذیت آنها را فراهم نکنیم ، حال در کوهستان که در کنار یکدیگر هستیم نیز حداقل باید بهداشت فردی را رعایت نماییم . مطلب زیر تقدیم عزیزان و خوانندگان محترم نشاط کوهستان می گردد .

بهداشت اندام:
یک کوهنورد بایستی از آب تنی در آبهای سرد کوهستان بویژه وقتی که بدن کاملاً گرم است خودداری کند، زیرا علاوه بر سرماخوردگی باعث سختی عضلات شده و خطر غلبه خون را پیش آورده و زمینه ای برای ابتلا به رماتیسم می شود.

بهداشت صورت:
هرگز در بامداد روز صعود به کوهستان صورت خود را زیاد نشویید زیرا در شب، هنگام خواب، چربی طبیعی پوست صورت در سطح پوست ظاهر می‌شود و همان چربی برای پوست محافظ خوبی در برابر آفتاب، سرما، برف و باد خواهد بود. استفاده از کرمهای ضد آفتاب باعث خشکی پوست شده کم کم بصورت مصنوعی در پوست ایجاد رنگ نموده و پوست رویی را می‌سوزاند.

بهداشت چشم‌ها:
استفاده از عینک در تمام مدت کوهنوردی بسیار مهم و لازم است بویژه اگر برف روی زمین باشد زیرا برف ۹۵% نور آفتاب را منعکس می‌کند. شیشه مخصوص این عینک‌ها چشم را در مقابل اشعه فرابنفش محافظت می‌کند.

بهداشت دست‌ها :
کوهنورد باید سعی کند جز در موارد سرمای شدید، دستکش بدست نکند و پوست خود را به سرما عادت دهد تا حساسیت آن در مقابل سرمازدگی کم شود. اگر دستها بر اثر تماس با برف و یخ مرطوب شد، آنرا با یک تکه پارچه پشمی خشک پوشانده و بشدت مالش دهید تا بتدریج خون جریان پیدا کرده و گرم شود.البته توصیه می شود از دستکش های نازک برای محافظت از پوست دست استفاده شود  .

بهداشت پاها:
پاها عامل عمده کار کوهنورد می باشد و باید در محافظت آن دقت زیادی بعمل آورد. برای حفظ آن از سرما، علاوه بر پوشیدن جوراب، پاها را با نوعی وازلین مخصوص، چرب کنید. اما از مالیدن چیزهایی مانند خردل خودداری کنید زیرا تا موقعی که پوست پا سرد است و هیچ گونه حرارتی تولید نمی کند، اشکالی ندارد اما به مجرد کمترین عرق در پا ایجاد سوختگی کرده و ناراحتی های بعدی شروع می شود.
بر اثر پوشیدن کفش تنگ یا بستن محکم بند کفشها ممکن است پای کوهنورد تاول بزند که برای پیش گیری از این مورد باید عادت کرد که ساق جوراب دوم خود را برگردانده و داخل کفش کرد. اگر پا تاول زد بهتر است قبل از خواب سوزنی را ضد عفونی و از تاول عبور دهید، صبح که از خواب برخاستید روی تاول خشک شده محلول ضد عفونی زده و آنرا با باند بپوشانید.
برای جلوگیری از خستگی و گرفتگی عضلات پا ، در موقع استراحت در محل مناسبی نشسته و پاها را روی پاشنه دراز کنید، عضلات ران را با کمک دست تکان دهید. از ماساژهای سخت عضلات بپرهیزید.
چیدن ناخنهای پا ۴۸ ساعت قبل از برنامه، ضروری است زیرا بلند بودن آنها سبب فشردگی و ناراحتی پا خواهد شد.