جمعه ۱۹ دی طبق تقویم ورزشی ماهانه باشگاه سپهر در شرایطی که هنوز با بیماری کرونا درگیر هستیم ، وضعیت نارنجی شهر رشت این اجازه را به باشگاه داد که برنامه لاسه سر اجرا شود، ساعت ۵ صبح در محل قرار همنوردان یکی پس از دیگری به پای مینی بوس ها می رسیدند. ساعت ۵:۱۵ دقیقه مینی بوس به سمت شهرک تاریخی ماسوله حرکت کرد .سعی کردیم موارد بهداشتی و فاصله ها را تا هر چقدر که امکان دارد، بیشتر رعایت کنیم.

لاسه سر، نام کوهی است از رشته کوه البرز و درجنوب غرب شهرماسوله.(قابل به ذکر می باشد که این قله طبق تقسیم بندی طرح درس های فدراسیون کوهنوردی در دسته کوه های گیلان قرار گرفته است). ارتفاع آن در بلند ترین نقطه حدود ۲۷۰۰ متر است. مسیر آن از ابتدای ورودی شهر ماسوله، و در ارتفاعی نزدیک به ۹۰۰ متر شروع می شود. شایسته گفتن است که «لاسه سر» تحریف شده «لاخه سر» است که «لاخه» در زبان گیلکی به معنای «تکه» و یا «قطعه» می باشد. وجه تسمیه آن شاید به این خاطر باشد که در بالای سر این کوه قطعه سنگ بزرگی قرار دارد.

ساعت ۷ صبح به شهرک تاریخی ماسوله رسیدیم هوا در ابتدا طبق انتظار سرد بود. بعد از عبور از دو پل در ابتدای پل سوم ماسوله سمت چپ از راه پله ای بتونی به سمت بالا حرکت کردیم و ساعت ۷:۲۰ دقیقه به محوطه بازی که چند درخت گردو بوسیله سنگ حصار شده اند، رسیدیم. به این منطقه به اصطلاح درخت گردو گفته می شود.

در آنجا سرپرست برنامه عوامل اجرایی از جمله جلودار، عقب دار، راهنما و مسئول امداد و … را معرفی نمود و پس از آن راهنمای برنامه در مورد مسیر صعود توضیحاتی دادند و ساعت ۷:۳۰ به سمت جنوب غربی حرکت مان را آغاز نمودیم. باد تقریبا گرمی شروع به وزریدن کرد که هرچقدر بالاتر میرفتیم به باد سردی تبدیل میشد. مسیر در ابتدا پهن است. دیواره قلعه بن که یکی از مکان های مناسب برای تمرین سنگنوردی می باشد همواره در سمت راستمان دیده می شود. پس از دقایقی پیمایش به سازه ای بتونی و مکعبی با یک لوله آهنی که برای کنترل و جمع آوری آب چشمه های بالادستی است، می رسیم. از آنجا عبور می کنیم تا به منطقه ای به نام چشمه سنگی یا چشمه میلرزان برسیم. ساعت ۸:۲۰ دقیقه به چشمه میلرزان رسیدیم در این مکان سنگ یادبود یکی از کوهنوردان وجود دارد.

برای دقایقی در آنجا استراحت نمودیم و سپس به سمت  جنوب غربی یعنی  به سمت کوه روبار حرکت نمودیم. باید ذکر شود که چشمه دیگری کمی بالاتر در سمت راست پاکوب قرار دارد.  ما همواره در سمت راست مسیرمان قله شاه معلم را که مظهر استقامت و ایستادگی ست، می بینیم. پس از دقایقی کوهپیمایی ساعت ۹:۳۰ به دو راهی خلیل دشت- کوه روبار رسیدیم که مسیر سمت چپ (جنوب شرقی) به منطقه خلیل دشت منتهی می شود و مسیر مستقیم به سمت کوه روبار می رود که ما مسیر مستقیم را ادامه دادیم.

در طول مسیر از چندین چشمه فصلی که از سمت چپ سرازیر و به دره شیرین دشت روان می شود، گذشتیم. دیواره شیرین دشت را در آنسوی دره در دست راستمان می بینیم که محل مناسب دیگری برای تمرینات سنگنوردی می باشد. هوا کم کم از ابری به آفتابی تبدیل شد و روی خوش به ما نشان داد                               .
ساعت ۹:۵۵ به منطقه ای که محل تلاقی سه رودخانه که از کوه های اطراف سرچشمه می گیرند و موسوم به سه روخان یا سه روبار است رسیدیم و پس از پشت سر گذاشتن رودخانه ها که از روی آن ها گذشتیم، سوار بر یال کوه روبار با شیبی نسبتا تند شدیم. از اینجا مسیر بسیار زیباتری را در پیش داریم. در مسیرمان از منطقه ای بسیار زیبا که به دالان بهشت معروف است می گذریم این منطقه در همه فصول سال زیبایی خاص خود را دارا می باشد منطقه ای با درختان بلند قامت که فضای بسیار زیبایی را برای لحظاتی که از آنجا عبور می کنیم را برایمان فراهم می کند.

قابل به ذکر می باشد که به دلیل سرمای زیاد و وزش زیاد باد، بسیاری از مسیر پاکوب ها یخ زده بود و این مسئله باعث کند شدن گام برای اینکه باید با احتیاط بیشتری از آنجاها رد می شدیم و حتی در بعضی جاها از طناب برای ایمنی بیشتر استفاده کردیم.

پس از گذشتن از رودخانه ابتدای کوه روبار به سمت کلبه های غربی آن حرکت کردیم و ساعت ۱۱:۲۰ دقیقه به منطقه کوه روبار در ارتفاع حدود ۱۸۰۰ متر رسیدیم و دقایقی را در آنجا استراحت نمودیم. وزش باد به همراه سرما زیادتر شده بود، آنقدر که اجازه استراحت بیشتر از یکی دو دقیقه را به ما نمی داد. با تصمیم سرپرست که با مشورت با افراد باتجربه گروه همراه بود، تصمیم گرفته شد که با توجه به شرایط آب و هوایی تا ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه پیمایش داشته باشیم و بعد از آن به سمت پایین برگردیم. یکی از مهمترین دلایل این تصمیم مسیر یخ زده ای بود که می بایست در هنگام تاریکی از آن با تعداد زیاد بازمیگشتیم و این مسئله باعث کمی نگرانی شده بود.

از کنار کلبه ها به سمت جنوب غربی وارد جنگل های بالای منطقه کوه روبار شدیم و در مجموع ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه به دستور سرپرست برنامه صعود به اتمام رسید و بعد از گرفتن عکس دسته جمعی با پارچه نوشته باشگاه که در آن شرایط و با آن باد بسیار سخت بود، به سمت پایین بازگشتیم. در برگشت در منطقه مناسبی که دیگر از باد مستقیم خبری نبود سرپرست برای دقایقی استراحت داد تا جانی تازه کنیم. بعد از دقایقی استراحت مجددا به سمت پایین بازگشتیم، مسیر همچنان یخ زده بود و باید با احتیاط بازمیگشتیم. در منطقه چشمه سنگی استراحت خیلی کوتاهی کردیم تا بطری های آب مان را پر نماییم.

در کنار درخت گردو برای برگزاری جلسه پایانی برای دقایقی توقف نمودیم تا به نظرات و پیشنهادات دوستان همنورد شرکت کننده در برنامه گوش دهیم. پس از اتمام جلسه پایانی ساعت ۱۷:۲۰ دقیقه به پای مینی بوس رسیدیم. سوار بر مینی بوس ها شدیم و به سمت شهر رشت رهسپار گشتیم.

کمیته فنی باشگاه کوهنوردی سپهر رشت