تاول‌ یک منطقه دردناک و متورم پوست است که در آن مایع در زیر لایه بیرونی پوست جمع شده است.

تاول‌ به طور شایع در نتیجه اصطکاک ناشی از کفشی که اندازه پا نیست یا مالش جوراب بر روی پوست پا به وجود می‌آیند.

برای مراقبت از تاول به این نکات توجه کنید:

اقداماتی برای جلوگیری از تحریک بیشتر ناحیه مبتلا انجام دهید.

تاول‌های بزرگ را می‌توان با دقت بوسیله یک سوزن استریل خالی کرد، و سپس ناحیه را با پماد آنتی‌بیوتیکی و بانداژ پانسمان کرد.

برای محافظت بیشتر می‌توانید بالشتک‌های مخصوص (moleskin) را از داروخانه بخرید. حفره‌ای بزرگتر از اندازه تاول را در آن ایجاد کنید و آن را روی منطقه تاول‌زده پوست بچسبانید.

در صورتی که تاول پای‌تان پس از مدت معقولی بهبود نیافت یا به نظر می‌رسد عفونت پیدا کرده است، به دکتر مراجعه کنید.

کمک به التیام تاول:
تاول‌ها هنگامی رخ می‌دهد که پوست در معرض اصطکاک قرار می‌گیرد و در نتیجه توده حساسی که درون آن پر از مایع است روی پوست تشکیل می‌شود.
تاول ها اغلب روی دست و پا در نتیجه پوشیدن کفش‌های تنگ یا کار کردن با یک ابزار جدید به وجود می‌آیند.
بهترین شیوه برای جلوگیری از تاول پا پوشیدن جوراب‌های ضخیم و کفش‌های راحت و اندازه است. برای محافظت دستهایتان بهتر است هنگامی که با ابزار یا وسیله‌ای کار می‌کنید که ممکن است تاول ایجاد کند دستکش بپوشید.

تاول‌ها معمولا بدون درمان به خودی خود بهبود پیدا می کنند. اما شما باید محل تاول را خشک و تمیز نگه دارید. تاول را با یک بانداژ محافظت کنید و کفش هایی را که منطقه تاول را تحریک می کنند نپوشید.

تفاوت انواع جوراب در جلوگیری از تاول پا:
جوراب های دارای بافت نایلونی در جلوگیری از تاول پا بهتر از انواع کتانی هستند. به گزارش هلث دی نیوز، محققان دانشگاه های میسوری کلمبیا دریافته اند که در واقع همه جوراب های ورزشی کتانی معمولا خوب نیستند و انواع گران قیمت آن الزاما بهترین نیستند. این اطلاعات علاوه بر کمک به ورزشکاران برای بیماران دیابتی با مشکلات جریان خون جدی و کسانی که اندام های مصنوعی دارند حائز اهمیت است. بر اساس این تحقیق جوراب های ۱۰۰ درصد کتان معمولا بدترین نوع جوراب بودند و انواع گران قیمت بر ارزان قیمت ها ارجحیتی نداشتند. آنچه اهمیت داشت ماده بکار رفته در بافت بود که نتایج جنس نابلون در این مورد بهتر از کتان بود. جوراب ها ی غیر کتانی و دارای ماده سنتتیک نه تنها به جلوگیری از ایجاد تاول در پای ورزشکاران کمک می کند بلکه در پیشگیری از ناراحتی پوستی ایجاد شده در دیابتی ها نیز موثرند.

تاول‌ها ضایعات آزاردهنده‌ای هستند که کار و فعالیت فرد را مختل می‌کنند و ممکن است در هر جایی پیدا شوند ولی شایع‌ترین محل ظهور آنها روی دست و پاست. تاول هنگامی پیدا می‌شود که پوست به حدی ساییده شود که لایه سطحی پوست (اپیدرم) از لایه پشتیبان خود (درم) جدا گردد. این تاول‌ها معمولا آکنده از مایع بافتی شفاف هستند ولی گاهی نیز با پاره شدن عروق خونی کوچک به داخل ضایعه خون آلود می‌شوند، برای پیشگیری از بروز تاول از کفش‌های مناسب و اندازه استفاده کنید و هرگز و هرگز با کفش‌هایی که موجب درد و سوزش پاهایتان می‌شوند از مغازه کفش‌فروشی خارج نشوید. یک کفش نو هرگز نباید به زور به پا برود بلکه از ابتدا باید راحت و اندازه باشد. پوشیدن جوراب‌های نخی ضخیم، پیچیدن بانداژهای آماده، پودرزدن و پوشیدن جوراب‌های تمیز و خشک همگی از پیدایش تاول جلوگیری خواهند نمود. اگر تاول ایجاد شده کوچک و بدون علامت باشد می‌توان آن را دست نزد و نترکاند ولی اگر تاول بزرگ و علامتدار بود می‌توان آن را تخلیه نمود در صورت لزوم بافت نرم روی آن را برداشت. به خاطر احتمال افزوده شدن عفونت ثانویه بر روی تاول بازشده باید از کرم‌های آنتی‌بیوتیک استفاده کرد. در صورت بروز علایمی چون تورم یا قرمزی شدید باید با یک پزشک مشورت نمایید. گاهی تاول‌های مکرر که در اثر مختصر سایشی ایجاد می‌گردند ناشی از یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت شیرین هستند. در این موارد باید سریعاً پزشک را در جریان گذاشته و با وی مشورت نماید.

جوراب باعث به وجود آمدن یک لایه در زیر پا می شود و پا را گرم می کند و از اصطکاک بین پا و کفش جلوگیری می کند. جوراب هایی که از پشم یا مواد مصنوعی درست شده اند می توانند این وظایف را انجام دهند ولی جوراب های نخی نمی توانند. جوراب های نخی خیس و از آب اشباع می شوند و به پا می چسبند و پوست پا را نازک می کنند و باعث بروز تاول می شوند. جوراب باید عرق پا را جذب کند. جوراب های از الیاف مصنوعی (مثل: پولیستر و نایلون و اکریل) سریعتر از جوراب های پشمی خشک می شوند.
خیلی از کوهنوردان دو جفت جوراب روی هم می پوشند. جوراب مجاور پا یک جوراب نازک نخی است که عرق را از پا دور می کند و به نوعی در جریان کار خشک باقی می ماند. جوراب دوم کلفت و ضخیم تر انتخاب می شود تا بتواند رطوبت عرق پا را از جوراب دیگر جذب کند و تشکیل لایه ای در زیر پا بدهد. بعضی ها هم یک جفت جوراب نیمه کلفت یا کاملا کلفت از جنس پشم یا مواد مصنوعی را ترجیح می دهند. البته استثناهای زیادی وجود دارند. یک سنگ نورد دوست دارد کفش ها با انعطاف کامل به پای او چسبیده باشند. از این رو اصلا جوراب به پا نمی کند و یا یک جوراب نازک به پا می کند. هر شیوه ای که به کار می گیرید سعی کنید که طوری جوراب بپوشید که بتوانید پاهای خود را در کفش تکان بدهید. اگر جوراب اضافی باعث محدودیت گردش خون شود گرمای اضافی تولید نمی کند. قبل از اینکه جوراب خود را به پا کنید نقاطی که در آن، خطر تاول زدگی وجود دارد مثل پشت پاها را با نوار چسب زخم بپوشانید. این کار بخصوص هنگامی که کفش نو خریده اید و هنوز جا باز نکرده است و یا در آغاز فعالیت های کوهنوردی که پاهای شما هنوز قوی نشده اند بسیار موثر است. یک راه موثر دیگر علیه تاول، زدن پودر به پا روی جوراب و درون کفش است.

پای‌ کوهنوردان‌ بر اثر پوشیدن‌ کفش‌ تنگ‌ یا بستن‌ خیلی‌ محکم‌ بند کفشها ممکن‌ است‌ تاول‌ بزند؛ برای‌ جلوگیری‌ از آن‌ باید تای‌ ساق‌ جوراب‌ دوم‌ خود را برگردانید و داخل‌ کفش‌ کنید و به‌ قسمت‌ تاول‌ زده‌ و یا قسمتی‌ که‌ به‌ نظر خود کوهنورد مورد تهدید است؛ یک‌ قطعه‌ باند بچسبانید. در صورت‌ تاول‌ زدن‌ برای‌ درمان‌ آن‌ بهتر است‌ قبل‌ از خواب، یک‌ سوزن‌ نخ‌ کرده‌ را پس‌ از ضدعفونی‌ کردن‌ از تاول‌ عبور دهیم‌ به‌ طوری‌ که‌ نخ‌ از تاول‌ رد شود. بهتر است‌ نخ‌ از جنس‌ کرک‌ باشد تا آب‌ تاول‌ را به‌ خوبی‌ بمکند و خشک‌ کند. صبح‌ روی‌ تاول‌ خشک‌ شده‌ یک‌ محلول‌ ضدعفونی‌کننده‌ بزنید و آن‌ را با باند بپوشانید.

یادآوری‌ دیگر این‌ است‌ که‌ قبل‌ از کوهنوردی‌ چیدن‌ ناخن‌ها را نباید فراموش‌ کرد؛ چون‌ بلند بودن‌ آنها سبب‌ فشردگی‌ و ناراحتی‌ پا خواهد شد. اگر می‌خواهید پس‌ از بازگشت‌ از کوه، آرامش‌ در پاهایتان‌ حس‌ کنید و لذت‌ ببرید، بهتر است‌ پاهایتان‌ را با یک‌ پارچه‌ خیس‌ شده‌ در آب‌ سرد، تمیز و بلافاصله‌ آن‌ را خشک‌ کنید و جوراب‌ خشک‌ بپوشید.

موسسه علمی پزشکی کوهستان ایرانیان