” چه زمستان هایی” !!

به نظرم اواسط زمستان سال ۷۴ بود که به صورت مشترک با گروه زاگرس شهر همدان قصد صعود به قله ” الوند ” نمودیم . پس از آنکه در طول مسیر رسیدن به یکی از قطب های کوهنوردی کشور ، از شنیدن سرودهای جمعی و فردی همنوردان از جمله آقا حسین حقانی ، زنده یادان حمید پور اسماعیل ، بهروز برزو ، بیژن صبوری و البته دیگران کلی روحیه گرفته بودیم ، به عباس آباد و مجاورت گنج نامه آنجا برای شروع حرکت کوه پیمایی خود رسیدیم .
در حالی که طبق معمول با استقبال خوبی از دوستان و کوهنوردان همدانی مواجه شده بودیم ، در صفی منظم و سرود خوانان به سمت پناهگاه میشان حرکت کردیم . معدل سنی حاضران در برنامه هم در نوع خودش جالب بود . از بهزاد جان برزو که آن موقع تازه دهه اول عمرش را پشت سر گذاشته بود تا کوهنوردان با تجربه ای که بیش از نیم قرن از سن شان می گذشت .
با توجه به تجهیزات آن زمان که به ندرت از کلنگ ،باتوم ، کفش و البسه مخصوص کوهنوردی می شد نشانی پیدا نمود ، در یک هوای بسیار سرد که حداقل من تا آزمان تجربه نکرده بودم به پناهگاه شلوغ میشان با یک بخاری پر صدا و بزرگ نفتی در داخلش رسیدیم .
شبی بسیار خاطره انگیز و شیرین که بی شباهت به یک جشنواره موسیقی از اقوام مختلف ایران نبود را سپری نمودیم و در تاریک روشن صبح فردا که دما سنج نصب شده در کنار سرویس بهداشتی پناهگاه عدد منفی ۲۰ را نشان می داد ، با روحیه ای خوب به سمت قله الوند رهسپار شدیم .
اگر چه هوای آرام و آسمان صافی را شاهد بودیم اما حجم برف از پناهگاه به بالا زیاد بود و این بر سرعت گروه پر تعداد ما تاثیر بسزایی داشت .
با رسیدن به ناحیه موسوم به ” تخت نادر ” به نحو عجیبی شرایط هوا به سرعت تغییر نمود و آسمان آبی و هوای آفتابی جای خود را با برف و بوران عوض نمود و کوهستان الوند چهره ای دیگر از خود به نمایش گذاشت .
کوهنوردان دیگری که زودتر از تیم ما به سمت قله های متعدد منطقه رفته بودند ، به سرعت در حال بازگشت بودند و خبر از “باد و بورانی” شدید در یال های مرتفع تر می دادند .
گروه ما که از مشخصه های بارزش ، تعداد زیاد و روحیه بالایش بود با ادامه دادن به صعود پس از ۴۵ دقیقه به دلیل حجم بالای برف ، سرما و باد شدید برای چگونگی ادامه صعود یا برگشت به قولی ” به شور نشست ” و در نهایت تصمیم به بازگشت گرفتیم .

با رسیدن به پناهگاه و دیدن کوهنوردان دیگر گروهها متوجه شدیم در آن روز به دلیل شرایط نامساعد هوایی ، هیچ کوهنوردی به هیچکدام از قله های کوهستان الوند صعود نکرد .
با گرفتن یک عکس دسته جمعی و با روحیه ای خوب ، مجددن آواز خوانان رهسپار عباس آباد و همدان شدیم .

قربان همه

مسعود سلیم پور